The one where we dine at Hambergs

The Klangsgräng 5 International Delegation dined at Hambergs Fisk last night to celebrate, well, life, our friendship and PJ's birthday.
Sandra Razy represented France (althoug she was born in Madagascar) and is an enviromental engineer working for SSC Forestry. PJ is a theoretical physicist at the Waterford Institute of Technology, Ireland, probably the funniest man on earth, and turning 40 ;-)
Patricia is studying Swedish in Stockholm and teaches Spanish part-time. Before meeting them I didn't believe that I would survive the 3 months in Uppsala and now I cannot believe how time flies.

The one about the Gamla Uppsala grave yard

Hierdie is net 'n paar fotos oor die begrafplaas in Gamla Uppsala. Dit is so netjies en hulle verskaf al die implemente nodig om jou familiegraf te onderhou.

The about burial mounds old and new

Aan die einde van die 19de eeu was die grafhope uitgegrawe vir die wereld geologiese uitstalling in Stockholm. Tot hulle teleurstelling was daar net 'n paar verbrande artikels en beendere van mense en diere. Wel, miskien was dit net 'n vullishoop. Hoe so? Wel, kyk wat sien mens langs die prehistories 'vullishoop': 'n moderne vullishoop. Swede is baie tradisie vas en generasie na generasie bring nog steeds hulle vullis om hier verbrand te word. Wonder wie moet ek van my teorie in kennis stel.

The one about Gamla Uppsala

Bus Nommer Twee stop by Klangs Gränd. Dit neem nie meer as 9 minute om die middel van die dorp te bereik nie. Sondag het ek nie op my gewone plek afgeklim nie, maar die bus gery tot waar dit in Gamla Uppsala stop. Gamla Uppsala is die prehistories oorblyfels van sesde eeuse vikinggrafte. Daar is 'n museum, reastaurant, kerk, grafhope, en wandelpaaie met interessante leesstof. Mens hoef regtig nie die 30 SEK te betaal om in die museum in te gaan nie want jy kan sommer so in die stap en by die kerk alles lees oor die Noorse temple en gebeure wat hier afgespeel het. Die begrafplaas en kerk is werklik 'n besoek werd. Sjoe, ek begin soos 'n toergids klink...

The one about a lazy afternoon in Stockholm

Afgestap trein toe en was 40 minute later in Stockholm. Ek het hierdie keer eerder 'n heeldag travelcard gekoop want laas was my voete deurgeloop. My pa het voorstel dat ek die Moderna Museet besoek. Hulle was 30 jaar gelede daar en tot my verbasing was baie van sy beskrywings van sommige die werke 100% akkuraat. Die Institutionalised Patient (Robert Rauschenberg) het my werklik ontstel. Dit is moeilik om dit te beskryf. Sy brein is 'n visbak waarin daar 'n swart vissie rondswem. Die vissie het so alleen en desperaat gelyk en dit is presies hoe mens voel as jy na die kunswerk kyk.

Dit was die laaste dag van die Kentridge uitstalling. Ek was nou nie voorheen 'n aanhanger nie, maar sy Black Box het my asem weggeslaan. Dit is 'n multimedia vertoning met musiek (Sarastro se arias uit die Towerfluit), lyn marionette, meganiese poppe en sy sketse. Die handel oor die Duitsers se uitwissing van die Herero's in SWA. Sy weergawe van die Towerfluit word later vanjaar in September in Kaapstad uitgevoer. Ek glo dit gaan een van die musikale hoogtepunte van die dekade wees.

The one about the rune stone

Hierdie rune steen kom uit die 11de eeu. Dit lees: "Holmfast het hierdie steen opgerig ter nagedagtenis van Igulger, sy vader, en Torbjörn". Die steen is in 1910 ontdek. Ek vermoed dit was dalk een van Uppsala Universitet se eerste studente.

The one where I walk to town

Hier is 'n paar fotos van Uppsala. Lente het in minder as 24 uur nadat die temperatuur begin study het, verskyn. Dit is opvallend hoe, wat ek gedink het dooie takke is, blare begin bot.

1: Hoofgebou van Uppsala Universitet

2: Uppsala katedraal (Luters)

3. Lente verskyn

The one where Mats nails his thesis to the tree

Daar is tradisies en dan is daar tradisie. Mats se tesisboek is Vrydag vrygestel en om dit te vier, het hy sy tesis aan die boom vasgespyker tydens fika (koffietyd). Uppsala Universiteit bestaan al langer as wat Diaz in Mosselbaai aangekom het en hierdie tradisie is ouer as Jan van Riebeeck se Kaapse draai. Dit is duidelik dat daar baie waarde aan die voltooiing van 'n doktorsgraad geheg word. Elke doktorand moet vier artikels publiseer om aan die Universiteit se vereistes voldoen. Ek voel vanaand sommer baie trots dat ek die geleentheid het om hier, in die mekka van nie-liniêre gemengde effek modelering (NONMEM) kan studeer. Dankie, dankie, dankie.

The one about the Bavarian specialities

Maatjies!

Hoe wonderlik is dit nie om verby Max Krug se winkel in München te loop nie. Ek het dit in my wandelinge deur die ou stad ontdek. Oorkant die straat was daar 'n meer moderne ikoon: 'n jas wat deur Madonna ontwerp is.

The one about where I live in Uppsala

Hallo maatjies

Hier is die eerste van my Sweedse fotos. Hierdie kompleks van gifappeltjie geel geboue word die 'Uppsala LägenhetsHotell' genoem. Ek dink dit beteken woonstelhotel. Ek woon basies in 'n kamer met 'n enkelbed, kombuiskas en toilet wat ook 'n stort is. En dit alles vir 'n skamele 2350 SEK (ongeveer R2500) PER WEEK! Aanvanklik het ek orals heen gestap totdat dit te koud geword het, maar nou ry ek bus soos nog nooit van te vore nie. Die laaste foto het ek gisteroggend by die busstop geneem. Die katedraal se torings is in die agtergrond. Verbaas oor die mooi blou lig? Glo my: dis kouer hou blouer die lug.

The one about being online again

Until my return to Cape Town I will be blogging in Afrikaans in an attempt to maintain some sort of identity/sanity.

Hallo almal

Waar om te begin. Ek wil eerder nie blog oor my laaste dae in Kaapstad nie want ek het meesal gewerk en my poging was 87% suksesvol om alles af te handel voor my vertrek . Op die dag van my vertrek was ek en Braamie net na 05:00 op die lughawe sodat ek vroeg kan inboek om 'n sitplek by die nooduitgang te kry. Dit was 'n groot fout. Die sitplek by die nooduitgang is nouer as die ander sitplekke en nadat ek myself in die stoeltjie inforseer het, moes ek bly sit totdat ons in Frankfurt geland het. Daar is nou, 12 dae later, nog steeds blou kolle op my heupe. Die vlug uit Kaapstad het laat vertrek en dus het ek my vlug na Munchen verpas. Al my toiletware is op Frankfurt gekonfiskeer omdat dit meer as 100mL per houer was. My nuwe Timberland skoene se sole het glo een of ander tipe mostertpoeier bevat wat gebruik kan word om 'n bom te maak. Na 'n lang debat het hulle my egter toegelaat om my skoene aan boord te vat. Blerrie Duitsers. Hulle het ook die bottel Franse champagne , wat SAA vir my as kompensasie vir my ongemak gegee het, gekonfiskeer. Gelukkig kon ek 'n sitplek op die laaste vlug na Munchen kry en groot was my verbasing toe my bagasie saam met my in Munchen aangekom het.

Die taxi na my hotel het 60 Euro gekos, maar ek was so moeg dat dit my nie eers gepla het nie. Die hotel is in die ou deel van Munchen en die kamer was hipermodern. Dit beteken dat daar baie spasie is en geen meubels nie. Die bed was baie gemaklik en ek het heerlik geslaap.

Ek het besluit om na die simposium te stap duer die ou stad en dit was werklik verbaas oor hoe mooi en skoon Munchen is. Oppad het ek verby die speelgoedmuseum gestap en baie na my ouers verlang want ek onthou dat daar 'n poster van 'n uitstalling by die museum in ons huis in Bloemfontein gehang het. Ongelukkig het ek nie tyd gehad om die museum te besoek nie. Die symposium was interessant en ek het die aand varkvleis en knudel in die hotel se restaurant geeet.

Ek moet nou eers bietjie werk en sal later oor my aankoms in Swede blog.